Bir Aşçının Temel Özellikleri;

-Aşçı bireysel ve çevresel temizliğine önem gösterir.
-Aşçı kesinlikle uzun tırnaklarla mutfağa girmez. Yani bir aşçının hiçbir zaman uzun tırnakları olmaz…
-Aşçının giyimi ve kuşamı, yaptığı zanaatı hatta bazen de sanatı icra edebilmeye uygundur.
-Aşçının estetik ve düzen algısı yüksektir.
-Aşçı sadece yemek pişiren kişi değildir! Anlatılabilen, üzerine konuşulabilen işler yapan kişidir…
-Aşçı 1916’da Hacıbeyzâde Ahmet Muhtar Bey’in tanımına uygun şekilde[1] ziraat, sanat, kimya, matematik gibi disiplinlerden faydalanan, yenilikçi ve yaratıcı kişidir. Tabi bu özelliklerinin yanında ustalarına ve üstatlarına saygıda kusur etmeyen, onlardan edindiklerinin değerini bilen kişidir.
-Aşçı kurallı ilerleme prensibine uygun şekilde akıllıca çalışabilen ve ekip çalışmasına yatkın kişidir.
-Aşçı, okuyan, araştıran, merak eden, mesleğiyle ilgili konularda gözleri parlayan kişidir…
[1]  “Şiir, resim, temsil ve musikî gibi sanati nefîsenin fevkinde hem zarif hem de tabâbet kadar nâfi bir fenni âliyedir. Bu sanata lâzım olan istidât ve arzu ne kadar olursa olsun, yine bir üstâddan tahsîl-i marifet etmeden aşçı olmak kabil değildir.”
Kaynak; Bir Aşçının Temel Özellikleri (osmanguldemir.blogspot.com) adlı yazısından alıntıdır. Resimli görsel de yine Osman Güldemir' e aittir.

Evdeki Aşçıların Temel Özellikleri;

-Aşçının kendisi ve çevresi zaten temizdir.
-Aşçının tırnakları uzun değil, el, yüz, saç bakımı, gibi elbise ve dış görünüşü de temiz ve düzenlidir.
-Aşçılarımız icazeti annelerinden almışlardır.
-Aşçılarımız daima en güzel yemekleri yaparlar çünkü ilk önce çocuklarına, eşlerine ve kalanı size takdim ederler.